Oficjalna strona Miasta i Gminy Nowa Sarzyna / Gmina / Kalendarium / wiek XVIII

drukuj

1705 - W tym roku, podobnie jak w latach 1710, 1712, 1717 i 1718, ludność została zaatakowana przez epidemię bliżej nieznanej choroby, którą potocznie nazywano zarazą. Kolejny atak choroby nastąpił w 1724 roku.

1711 - W Sarzynie pojawili się nowi mieszkańcy o nazwiskach dotychczas nieznanych: Niedbałowie, Maczugowie. Najwięcej jest nazwisk: Bigasowie, Cieślowie, Miazgowie, Decowie, Kusowie, Smołowie oraz Siedleccy.

1721 - 1722 - Wybudowano szkołę w Sarzynie. Ujęta ona została w wykazie szkół diecezji przemyskiej. Nauczycielem był organista.

1761 - Zaostrzenie normy pańszczyźnianej. Mieszkańcy wsi zobligowani byli do przepracowania na rzecz dworu 12 dni od łanu sprzężajnie i 8 dni pieszo.

1765 - Funkcjonowały w Sarzynie 3 karczmy i 2 browary. Zlikwidowano młyn.

1772 - W wyniku pierwszego rozbioru Polski Sarzyna weszła do zaboru austriackiego. Ze względu na rozporządzenie administracji zaborcy, siedzibę starostwa przeniesiono z Leżajska do Łańcuta. W pobliżu Sarzyny, Sanem od Kamionki do rzeczki Złotej, przebiegała granica pomiędzy zaborem austriackim a rosyjskim.

1773 - Przeprowadzono spis rolny. W Sarzynie zarejestrowano: 218 gospodarstw, w których było 318 koni, 109 wołów, 329 świń, 444 cielęta oraz 35 uli.

1787 - Do mieszkańców Sarzyny należało 1321 morgów ziemi, zaś do probostwa 115 morgów.

1799 - W Sarzynie zamieszkiwało 21 Żydów.

Polecamy strony

Urząd miasta i gminy

Gmina

Fundusze pomocowe

Turystyka

Jednostki podległe

Multimedia

wiek XVIII

Dołącz do nas na Facebooku

Polecamy strony